زمان حالبه زمان حاضر، یا حالت فاعل و مفعول در زمان وقوع فعل را حال یا زمان حال می گویند. ۱ - معنای لغوی حالحال در لغت به معنای زمان حاضر ـ برزخ میان پایان گذشته و شروع آینده ـ است. ۲ - معنای اصطلاحی حالدر اصطلاح علم نحو به چیزی گفته می شود که حالت و چگونگی فاعل یا مفعول یا هر دو را در جمله بیان می نماید؛ برای مثال " جائنی زید راکبا " یعنی زید در حالی که سواره بود نزد من آمد. ۳ - مستندات مقالهمكارم شيرازي، ناصر، انوارالاصول، ج۱، ص۱۶۵. فاضل لنكراني، محمد، ايضاح الكفاية، ج۱، ص۲۷۶-۲۷۷ ؛ خويي، ابوالقاسم، محاضرات فى اصول الفقه، ج۱، ص۲۴۰. حيدر، محمدصنقورعلي، المعجم الاصولى، ص۴۹۷ ؛ خميني، روح اله ، مناهج الوصول الى علم الاصول، ج۱، ص۲۱۰. آخوندخراسانى، محمدكاظم بن حسين، كفاية الاصول، ص۶۲. ؛ جرجاني، محمد بن علي، كتاب التعريفات، ص۳۶. ۴ - منبعمرکز اطلاعات و مدارک اسلامی. |